Αφηγηση

Ηταν ανταγωνιστικη η σχεση μας το ηξερα,
μια για το ποιος ηταν καλυτερος στον ερωτα
μια για το ποιος ειχε μεγαλυτερη επιρροη στον αλλο.
Επρεπε να το ξερεις οτι ποτε δεν θα μπορουσα να γινω δικια σου
αφου ποτε δεν ησουν δικος μου εσυ.
Ταιριαζαμαι στον σεξισμο, μπορουσαμε να φτιαχνομαστε απο το τιποτα...
Η ενεργεια ετρεχε, τα συναισθηματα εναλλασσοταν χωρις εμποδια,
το μονο εμποδιο ησουν εσυ στα αληθεια...
Δεν ηθελες ισοτητα μαλον μπορουσες να βρεις αλλου ανισοτητα...
Δεν ξερω γιατι το συνεχισες....ουτε θα το εξιχνιασω...
Αφου το ξερεις οτι δεν θα μπορουσαμε να αντεξουμε μια ακομη συναντηση,
κυριως ψυχολογικα...
Ουτε η επιστημη  ξερει την απαντηση ουτε εμεις οι ιδιοι.
Το οτι με εφερνες καθε στιγμη κοντα σου δολοπλοκοντας για να παρεις τι, δεν ηξερα...
Το μονο σιγουρο ηταν οτι δεν το ειχες ξεπερασει ηθελες να κερδιζεις παντα στον ερωτα.
Εγω παλι καποια στιγμη αναγκαστηκα να σου μιλησω κατα καποιον τροπο...
Βεβαια ο χρονος που μεσολαβησε ηταν σαν γιγαντεια λαιλαπα, εκτος αυτης το διαστημα
τεραστιο.
Θα μπορουσα να σε εκδικουμε για παντα πινοντας το αμιλητο νερο.
Αλλα ετσι σε εκανα να σταματησεις, υπηρχε πλεον αλλο προσωπο.