ΠροΣκρουΣη

Ηταν ευκολο να σ'αγαπησω,
η ελξη ηταν ακαταμαχητη.
Δυσκολος ο δρομος που διαβαινω...
με αποκλησεις...
δρομους χωρις ονοματα,
εμποδια στην δραση,
χωρις χρωματα φανταχτερα,
δεν λουζομαι στον ηλιο,
το σκοτος ειναι φθονερο και αγριο,
οι εποχες αλλαζουν κι ο χρονος περνα...
Εσυ εισαι παντα σε αλλο κοσμο
σε αλλο δρομο,
απο αλλη θεση και κοιτας...
Δεν αρμενιζουν τα πλοια στο ιδιο λιμανι
κι ομως συναντιουνται ξεμπαρκα
για μια στιγμη μοναχα,
ετσι σε γνωρισα.

Στην ψυχεδελεια.