Η υπαρξη της

Η ψυχη της παρατηρουσε και κατεγραφε...

αναστατωνοταν ξανα και ξανα... 

ειχε μπει σε φαυλο κυκλο.

Μολις ειχε βρει το φαρμακο αλλα δεν ηξερε 

αν ηταν αυτο η θεραπεια της...

Θα το μαθαινε κι αυτο ηταν ζητημα χρονου...

Αλλα ο χρονος ηταν κατι ακαταλυπτο, απροσδιοριστο 

και συμφωνα με αυτα που ηξερε μπορουσε να τελειωσει 

και να αρχισει σε εναν αλλο κυκλο παντα. 

Υπεφερε...

Αγωνιζοταν και τελειωνε...

Απομονωμενη μεσ'της λεξεις...

Η λεξεις και οι προτασεις πολυ της αρεζαν 

απελευθερωνοταν επιτελους...ειχε την πληρη ελευθερια 

σε αυτο και τον πληρη ελενχο. 

Το αποτελεσμα της ισως να ηταν και μηδενικο 

γιατι στην σκια της υπαρξη της υπηρχε παντα μενος. 

Και η ειρηνη ισως δεν ερχοταν ποτε...ηταν ζητημα επιλογων?

Δεν νομιζω...ισως ηταν η αρχικη φραση που ειπε στον εαυτο της 

'ου μπεξεις '