Το Pητο

Και μετα ενιωσα μονη μου σε ενα κοσμο γεματο ανθρωπους
σαν να μην ειχα να πω τιποτα μαζι τους η σαν να μην ηξερα
πως να αρχισω να μιλαω μαζι τους. 
Το χειροτερο απο ολα αν μοιραζομασταν την ιδια γλωσσα, 
η γλωσσα για μενα δεν ειχε καμια σχεση με την γλωσσωμαθεια
ακομη και στην μητρικη μου γλωσσα δεν ηξερα αν μπορουσα
να μιλησω ακομη και με στενα συγγενικα μου προσωπα.
Οργιζομουν και οργιζομουν και ακρη δεν εβγαινε
ηθελα να σκωτωθω να τους σκωτωσω, κι αντι να ξυπναω το πρωι
με ενα χαμογελο καλωσοριζοντας την νεα μερα, εβριζα και εβριζα
και παραμηλουσα μονη μου λεγοντας χαρακτηρηστικα
'....γιατι γεννηθηκα '.....
Δεν ειχα πληρη αγνοια γιατι...αλλα ειμαι πολυ θυμωμενη
για να σας το πω απο την μερια μου λογω της γλωσικης
συναλλαγης μας....
Τελικα ειπα ' η ειρηνη ειναι αγαπη' και τελειωσα.