Ο Καπνος

Η φαντασμογορια του ονειρου
ενα πακετο πουρακια, ενα δικο μου
νεφος καπνου.
Εσυ εισαι παντα ο ερωτισμος στα ονειρα
χωρις ονειρα παντα αποριπτεος.
Σε κυνηγω στα συννεφα σε ενα ποτηρι κρασι
εινσι αφρωδες και μοναδικο, θυμαμαι το αρωμα σου
οταν πινω.
Εισαι μοναδικος να μπαινεις μεσ'στην σκεψη να κλεβεις
ονειρα, ο κλεφτης εισαι εσυ.
Σε κοιταζω στα ματια σου λεω ειμαι ερωτευμενη
το ξερεις αλλα κρατας μυστικα.
Με απειλεις οτι θα φυγεις απ' τα ονειρα, μα εγω θυμαμαι 
κι εσυ θυμασαι αγαπη μου γιαυτο μπαινεις απ' το παραθυρο
ενα μαγιατικο πρωινο με ηλιο, καπνιζω πουρακια σε ενα συννεφο
καπνου, ειναι αληθεια οτι συναντιωμαστε εκει...
Ενα πραγματικο συννεφο δεν υπαρχει σε αυτον τον καταγαλανο ουρανο
καπνιζεις κι εσυ τωρα θα παρεις την μαρκα μου και θα φυγεις στη σιγη
για να ξαναγυρισεις να μου κανεις ερωτα, μεσ'τον καπνο....