Α Π Ο Ρ Ρ Η Τ Ο

Ηταν αναμενομενο,
γνωριζω οτι
η επεκταση του εαυτου μας
δεν ηταν στην τυχη...
καθως αλλαζω εγω κι εσυ το ιδιο
μα οι συγκυριες που μας ενωνουν
μας χωριζουν...
μας τελειωνουν...
κι οι επεκτασεις μενουν μονο σχεδια
παιχνιδια του μυαλου...
σκακι, μια κινηση που ανταποδιδει
βαζει χειροφρενο...
μονο για να ξαποστασει,
μετα γκαζωνει,
κι οι στροφες αρχιζουν...
στροφες με το μυαλο
και δινη....
μπερδεμα...
κι λυση ειναι ανταποδοτικη
ελευθερωνει και παγιδευει
την κυριαρχια...
Μα ποτε θα νιωσω το αιθεριο κορμι σου
να αρπαζει την βασιλισσα απο το σκακι ?
να την πεταει παραμερα...
να την κραταει στο χερι σαν τροπαιο νικης...
το τελευταιο μου αρεσει και το ξερεις
δεν ειχαμε ποτε μυστικα αναμεσα μας...