Μεσ'τον Σκοπο

Παθος, που σε εχω δεμενο; Μεσα σε ονειρα σε εχω λατρεμενο.....
Παθος,ποιος σε εχει αρνηθει; Στροβιλιζωντας μεχρι τη μεθη να σε βρει.....
Παθος,μεσα σε μνημη σκοτινη,μπαινεις τυφλα και δενεις δυο.....στον ερωτα και στην αγαπη να σε δω......            Στους καμπους στα λιβαδια θα διαβω,σε βραδυ σκοτινο,να συναστησω τον σκοπο, 
ατελειωτο, παντοτινο,σαν ενα και μοναδικο, να τρεχω να σε βρω να πιω να ξεχαστω....
Παθος,σαν σ'ανασαινω ζω,ατερμονα, σε διαλλαλω,φουρτουνιασμενη να σε βρω και παλι να καω......
Παθος σαν ανατελεις ζω,γοργα σε ενα σκοπο,πεθαμενο,ζωντανο,καυτο,λαχταριστο,διαλυεσαι μεσ' το βυθο,δεν εχω που να κρατηθω,κι ομως για σενα ζω....
Σαν με κινεις θελω να πιω,να ζαλιστω,με παθος να μιλω,μονη μου,μεσ'τον σκοπο που 'χω σαν tempo και σε τραγουδω,και παλι να χαθω,και να σε συναστησω.        
Παθος,ησουν αληθινο,σε μπορες και σε θυελλες γραφτο,ησουν μυστικο,σε σεργιανουσα διχως να σε βρω,δακρυ πικρο,χωρις ποτο να ξεχαστω....
Παθος σαν σ'ανασταινω ζω,ητανε κατι τραγικο,μαρτυριο μοναδικο,εφυγες διχως σκοπο,αλλα και παλι εισαι εδω.....
τωρα εισαι διαφορετικο,σαν φρουτο γινομενο εισαι γλυκο, και αδυνατο, θα δοκιμασω.....